Tiger Woods is jarig en bereikt 'the big 50': dit is de nalatenschap van de beste aller tijden
In dit artikel:
Tiger Woods veranderde golf ingrijpend: als 21‑jarige pakte hij in 1997 op Augusta National zijn eerste Masters en domineerde dat toernooi met twaalf slagen voorsprong — een overwinning die hem ook de eerste gekleurde majorwinnaar in de sportgeschiedenis maakte. Die vroege triomf was het begin van een periode waarin hij letterlijk en figuurlijk de maatstaf werd.
Tussen 2000 en 2001 bereikte Woods een uitzonderlijk niveau. Op Pebble Beach domineerde hij de US Open van 2000 met vijftien slagen voorsprong op de nummers twee; later dat jaar won hij The Open op St Andrews zonder ooit in een bunker te belanden. De PGA Championship op Valhalla leverde wél gespannen momenten op toen Bob May hem dwong tot een play‑off, maar Woods hield stand. Met een beslissende chip‑in op hole 16 in de Masters van 2001 voltooide hij vervolgens wat men de "Tigerslam" noemt: alle vier de majors achter elkaar in bezit (niet in één kalenderjaar, maar opeenvolgend).
Woods sloeg ook een culturele kloof. Hij maakte van golfer zijn atletische beroepsprofiel: streng trainen in de sportschool werd net zo vanzelfsprekend als oefeningen op de driving range. Die professionele aanpak — en een compacte, explosieve fysieke stijl — zette een nieuwe norm; collega’s die nog feestjes en losse routines hadden, moesten toen aanpassen. De commerciële impact was even groot: kijkcijfers, sponsorcontracten (met Nike als kopstuk) en prijzengelden op de PGA Tour explodeerden in de jaren na zijn doorbraak. Het totale prijzengeld steeg van ongeveer 70 miljoen dollar in 1996 naar enkele honderden miljoenen in de jaren daarna; evenementen met Woods trokken veel meer publiek en mediabelangstelling.
Sportief stond Woods ongekend lang aan de top: van 1999 tot 2004 was hij 281 weken onafgebroken nummer één en in zijn carrière stond hij in totaal 683 weken bovenaan de wereldranglijst — veruit het record. Hij won bijna een kwart van de toernooien die hij speelde, niet omdat hij altijd piekte, maar omdat hij zelden de cut miste.
Zijn comebackmoment kwam in april 2019, toen hij na zware blessures en operaties zijn vijfde Masters won — 22 jaar na zijn eerste. Het emotionele beeld met zijn zoon onderstreepte de cirkel die zijn carrière sloot: van jonge fenomeen naar vader en voorbeeld.
Nu hij vijftig is en met een beperkt speelschema, is de toekomst onduidelijk. Toch blijft zijn nalatenschap zichtbaar: hoe spelers trainen, hoe banen worden ontworpen en hoe succes wordt gemeten. Zolang golf zichzelf aan de maat van Tiger legt, blijft zijn invloed dominant — de reden dat velen hem als de G.O.A.T. beschouwen.